Ik ben Lydia en ben al heel wat jaar vrijwilliger bij de Kledingbank. Destijds kwam ik voor het sorteren van de kleding voor 1 middag in de week, maar dat werd al snel 2x in de week en sinds de Corona pandemie is ook de maandagmorgen erbij gekomen voor inname van de kleding.
Bij de Kledingbank ben ik verantwoordelijk voor de schoenen, ik neem de aanvragen voor kleding- en kraampakketten aan en zorg dat die klaar staan op de afgesproken datum. Verder zit ik in de backup groep met Thea en Winnie. En de eerste maandag van de maand gaan ik naar de Kernteam vergadering.
Destijds vond ik het spannend om bij de Kledingbank te beginnen, maar kreeg al heel snel het gevoel in een warm bad terecht te zijn gekomen. Het voelt voor mij als familie. We delen lief en leed met elkaar en kunnen op elkaar rekenen. En nu, na zoveel jaren kan ik gewoonweg niet meer zonder deze mooie job, mijn collega’s en de cliënten.
Uiteindelijk doe ik het natuurlijk voor onze cliënten. Gewoon er zijn voor hen, een luisterend oor. Ook deze mensen willen gezien en gehoord worden, dat maakt mijn werk juist zo mooi.
Soms maken de verhalen erg veel indruk en heb ik weleens moeite om het niet mee naar huis te nemen. Mijn oplossing daarvoor is dan maar even een rondje te wandelen en het een plekje geven. Ik heb geleerd de afgelopen jaren, dat ik niet alle problemen op kan lossen en het er gewoon kan laten zijn.
Door deze mooie baan heb ik wel gezien, wat armoede met een mens kan doen en hoe ontzettend blij en dankbaar men kan zijn als je er gewoon echt voor de ander kunt zijn.
Sometimes we need someone to simply be there….Not to fix anything or do anything in particular, but just to let us feel we are supported and cared about.